publicerad: 2015
uppdukning
upp|duk·ning
substantiv
~en ~ar duka
| Singular | |
|---|---|
| en uppdukning | obestämd form |
| en uppduknings | obestämd form genitiv |
| uppdukningen | bestämd form |
| uppdukningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppdukningar | obestämd form |
| uppdukningars | obestämd form genitiv |
| uppdukningarna | bestämd form |
| uppdukningarnas | bestämd form genitiv |


