publicerad: 2015
uppdragstagare
upp·drags|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna uppdrag ta
| Singular | |
|---|---|
| en uppdragstagare | obestämd form |
| en uppdragstagares | obestämd form genitiv |
| uppdragstagaren | bestämd form |
| uppdragstagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppdragstagare | obestämd form |
| uppdragstagares | obestämd form genitiv |
| uppdragstagarna | bestämd form |
| uppdragstagarnas | bestämd form genitiv |


