publicerad: 2015
uppfostring
upp|fostr·ing
substantiv
~en ~ar uppfostra
| Singular | |
|---|---|
| en uppfostring | obestämd form |
| en uppfostrings | obestämd form genitiv |
| uppfostringen | bestämd form |
| uppfostringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppfostringar | obestämd form |
| uppfostringars | obestämd form genitiv |
| uppfostringarna | bestämd form |
| uppfostringarnas | bestämd form genitiv |


