publicerad: 2015
upphällning
upp|häll·ning
substantiv
~en • vara på upphällning(en) hålla på att ta slut
| Singular | |
|---|---|
| en upphällning | obestämd form |
| en upphällnings | obestämd form genitiv |
| upphällningen | bestämd form |
| upphällningens | bestämd form genitiv |


