publicerad: 2015
upphängning
upp|häng·ning
substantiv
~en ~ar hänga 1
| Singular | |
|---|---|
| en upphängning | obestämd form |
| en upphängnings | obestämd form genitiv |
| upphängningen | bestämd form |
| upphängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upphängningar | obestämd form |
| upphängningars | obestämd form genitiv |
| upphängningarna | bestämd form |
| upphängningarnas | bestämd form genitiv |


