publicerad: 2015
uppluckra
upp|luckra
verb
~de ~t • göra lucker; ofta bildl.: de gamla normerna har uppluckrats el. vanl. luckrats upp
| Finita former | |
|---|---|
| uppluckrar | presens aktiv |
| uppluckras | presens passiv |
| uppluckrade | preteritum aktiv |
| uppluckrades | preteritum passiv |
| uppluckra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uppluckra | infinitiv aktiv |
| att uppluckras | infinitiv passiv |
| har/hade uppluckrat | supinum aktiv |
| har/hade uppluckrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uppluckrande | |
| Perfekt particip | |
| en uppluckrad + substantiv | |
| ett uppluckrat + substantiv | |
| den/det/de uppluckrade + substantiv | |


