publicerad: 2015
uppluckring
upp|luckr·ing
substantiv
~en ~ar uppluckra
| Singular | |
|---|---|
| en uppluckring | obestämd form |
| en uppluckrings | obestämd form genitiv |
| uppluckringen | bestämd form |
| uppluckringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppluckringar | obestämd form |
| uppluckringars | obestämd form genitiv |
| uppluckringarna | bestämd form |
| uppluckringarnas | bestämd form genitiv |


