publicerad: 2015
uppluckring
upp|luckr·ing
substantiv
~en ~ar uppluckra
Singular | |
---|---|
en uppluckring | obestämd form |
en uppluckrings | obestämd form genitiv |
uppluckringen | bestämd form |
uppluckringens | bestämd form genitiv |
Plural | |
uppluckringar | obestämd form |
uppluckringars | obestämd form genitiv |
uppluckringarna | bestämd form |
uppluckringarnas | bestämd form genitiv |