publicerad: 2015
uppritsning
upp|rits·ning
substantiv
~en ~ar 1ritsa
| Singular | |
|---|---|
| en uppritsning | obestämd form |
| en uppritsnings | obestämd form genitiv |
| uppritsningen | bestämd form |
| uppritsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppritsningar | obestämd form |
| uppritsningars | obestämd form genitiv |
| uppritsningarna | bestämd form |
| uppritsningarnas | bestämd form genitiv |


