publicerad: 2015
uppschaktning
upp|schakt·ning
substantiv
~en ~ar schakta
| Singular | |
|---|---|
| en uppschaktning | obestämd form |
| en uppschaktnings | obestämd form genitiv |
| uppschaktningen | bestämd form |
| uppschaktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppschaktningar | obestämd form |
| uppschaktningars | obestämd form genitiv |
| uppschaktningarna | bestämd form |
| uppschaktningarnas | bestämd form genitiv |


