publicerad: 2015
uppsäga
upp|säga
verb
‑sade, ‑sagt, ‑sagd n. sagt, pres. ‑säger • annullera: uppsäga el. vanl. säga upp ett avtal
| Finita former | |
|---|---|
| uppsäger | presens aktiv |
| uppsägs (uppsäges) | presens passiv |
| uppsade | preteritum aktiv |
| uppsades | preteritum passiv |
| uppsäg | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uppsäga | infinitiv aktiv |
| att uppsägas | infinitiv passiv |
| har/hade uppsagt | supinum aktiv |
| har/hade uppsagts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uppsägande | |
| Perfekt particip | |
| en uppsagd + substantiv | |
| ett uppsagt + substantiv | |
| den/det/de uppsagda + substantiv | |
| den uppsagde + maskulint substantiv | |


