publicerad: 2015
uppvisning
upp|vis·ning
substantiv
~en ~ar • ofta om ngt slag av framförande, jfr sammansättningarna; till uppvisa 1
| Singular | |
|---|---|
| en uppvisning | obestämd form |
| en uppvisnings | obestämd form genitiv |
| uppvisningen | bestämd form |
| uppvisningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppvisningar | obestämd form |
| uppvisningars | obestämd form genitiv |
| uppvisningarna | bestämd form |
| uppvisningarnas | bestämd form genitiv |


