publicerad: 2015
uppvind
upp|vind
substantiv
~en ~ar • uppåtstigande luftström t.ex. vid bergssluttning
| Singular | |
|---|---|
| en uppvind | obestämd form |
| en uppvinds | obestämd form genitiv |
| uppvinden | bestämd form |
| uppvindens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppvindar | obestämd form |
| uppvindars | obestämd form genitiv |
| uppvindarna | bestämd form |
| uppvindarnas | bestämd form genitiv |


