publicerad: 2015
uppväcka
upp|väcka
verb
‑väckte ‑väckt 1 orsaka, vålla: uppväcka någons vrede2 väcka till nytt liv: Jesus uppväckte el. väckte upp döda
| Finita former | |
|---|---|
| uppväcker | presens aktiv |
| uppväcks (uppväckes) | presens passiv |
| uppväckte | preteritum aktiv |
| uppväcktes | preteritum passiv |
| uppväck | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uppväcka | infinitiv aktiv |
| att uppväckas | infinitiv passiv |
| har/hade uppväckt | supinum aktiv |
| har/hade uppväckts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uppväckande | |
| Perfekt particip | |
| en uppväckt + substantiv | |
| ett uppväckt + substantiv | |
| den/det/de uppväckta + substantiv | |
| den uppväckte + maskulint substantiv | |


