publicerad: 2015
uppväckelse
upp|väck·else
substantiv
~n • till uppväcka 2
| Singular | |
|---|---|
| en uppväckelse | obestämd form |
| en uppväckelses | obestämd form genitiv |
| uppväckelsen | bestämd form |
| uppväckelsens | bestämd form genitiv |


