publicerad: 2015
uranbrytning
uran|bryt·ning
substantiv
~en • till brytning 3 uran
| Singular | |
|---|---|
| en uranbrytning | obestämd form |
| en uranbrytnings | obestämd form genitiv |
| uranbrytningen | bestämd form |
| uranbrytningens | bestämd form genitiv |


