publicerad: 2015
urfågel
ur|fågel
substantiv
~n ‑fåglar • till ur- 1 fågel
| Singular | |
|---|---|
| en urfågel | obestämd form |
| en urfågels | obestämd form genitiv |
| urfågeln | bestämd form |
| urfågelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urfåglar | obestämd form |
| urfåglars | obestämd form genitiv |
| urfåglarna | bestämd form |
| urfåglarnas | bestämd form genitiv |


