publicerad: 2015
urininkontinens
ur·in|in·kon·tin·ens
substantiv
~en urin inkontinens
| Singular | |
|---|---|
| en urininkontinens | obestämd form |
| en urininkontinens | obestämd form genitiv |
| urininkontinensen | bestämd form |
| urininkontinensens | bestämd form genitiv |


