publicerad: 2015
urklippning
ur|klipp·ning
substantiv
~en ~ar 1ur klippning
| Singular | |
|---|---|
| en urklippning | obestämd form |
| en urklippnings | obestämd form genitiv |
| urklippningen | bestämd form |
| urklippningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urklippningar | obestämd form |
| urklippningars | obestämd form genitiv |
| urklippningarna | bestämd form |
| urklippningarnas | bestämd form genitiv |


