publicerad: 2015
urkalksten
ur|kalk·sten
substantiv
~en • i urberg; till ur- 1
| Singular | |
|---|---|
| en urkalksten | obestämd form |
| en urkalkstens | obestämd form genitiv |
| urkalkstenen | bestämd form |
| urkalkstenens | bestämd form genitiv |


