publicerad: 2015
urlastning
ur|last·ning
substantiv
~en ~ar • till lasta ur
| Singular | |
|---|---|
| en urlastning | obestämd form |
| en urlastnings | obestämd form genitiv |
| urlastningen | bestämd form |
| urlastningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urlastningar | obestämd form |
| urlastningars | obestämd form genitiv |
| urlastningarna | bestämd form |
| urlastningarnas | bestämd form genitiv |


