publicerad: 2015
urstigning
ur|stig·ning
substantiv
~en ~ar 1ur stigning 1
| Singular | |
|---|---|
| en urstigning | obestämd form |
| en urstignings | obestämd form genitiv |
| urstigningen | bestämd form |
| urstigningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urstigningar | obestämd form |
| urstigningars | obestämd form genitiv |
| urstigningarna | bestämd form |
| urstigningarnas | bestämd form genitiv |


