publicerad: 2015
ursågning
ur|såg·ning
substantiv
~en ~ar 1ur sågning 1
| Singular | |
|---|---|
| en ursågning | obestämd form |
| en ursågnings | obestämd form genitiv |
| ursågningen | bestämd form |
| ursågningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ursågningar | obestämd form |
| ursågningars | obestämd form genitiv |
| ursågningarna | bestämd form |
| ursågningarnas | bestämd form genitiv |


