publicerad: 2015
utanordning
ut|an·ordn·ing
substantiv
~en ~ar utanordna
| Singular | |
|---|---|
| en utanordning | obestämd form |
| en utanordnings | obestämd form genitiv |
| utanordningen | bestämd form |
| utanordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utanordningar | obestämd form |
| utanordningars | obestämd form genitiv |
| utanordningarna | bestämd form |
| utanordningarnas | bestämd form genitiv |


