publicerad: 2015
utbildning
ut|bild·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till utbilda 1
| Singular | |
|---|---|
| en utbildning | obestämd form |
| en utbildnings | obestämd form genitiv |
| utbildningen | bestämd form |
| utbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utbildningar | obestämd form |
| utbildningars | obestämd form genitiv |
| utbildningarna | bestämd form |
| utbildningarnas | bestämd form genitiv |


