publicerad: 2015
utblottning
ut|blott·ning
substantiv
~en • jfr utblottad
| Singular | |
|---|---|
| en utblottning | obestämd form |
| en utblottnings | obestämd form genitiv |
| utblottningen | bestämd form |
| utblottningens | bestämd form genitiv |


