publicerad: 2015
utblåsning
ut|blås·ning
substantiv
~en ~ar 2blåsa 1
| Singular | |
|---|---|
| en utblåsning | obestämd form |
| en utblåsnings | obestämd form genitiv |
| utblåsningen | bestämd form |
| utblåsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utblåsningar | obestämd form |
| utblåsningars | obestämd form genitiv |
| utblåsningarna | bestämd form |
| utblåsningarnas | bestämd form genitiv |


