publicerad: 2015
utgrundning
ut|grund·ning
substantiv
~en ~ar • uppgrundning
Singular | |
---|---|
en utgrundning | obestämd form |
en utgrundnings | obestämd form genitiv |
utgrundningen | bestämd form |
utgrundningens | bestämd form genitiv |
Plural | |
utgrundningar | obestämd form |
utgrundningars | obestämd form genitiv |
utgrundningarna | bestämd form |
utgrundningarnas | bestämd form genitiv |