publicerad: 2015
utkvittering
ut|kvitt·er·ing
substantiv
~en ~ar utkvittera
| Singular | |
|---|---|
| en utkvittering | obestämd form |
| en utkvitterings | obestämd form genitiv |
| utkvitteringen | bestämd form |
| utkvitteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utkvitteringar | obestämd form |
| utkvitteringars | obestämd form genitiv |
| utkvitteringarna | bestämd form |
| utkvitteringarnas | bestämd form genitiv |


