publicerad: 2015
utrangering
ut|rang·er·ing
substantiv
~en ~ar utrangera
| Singular | |
|---|---|
| en utrangering | obestämd form |
| en utrangerings | obestämd form genitiv |
| utrangeringen | bestämd form |
| utrangeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utrangeringar | obestämd form |
| utrangeringars | obestämd form genitiv |
| utrangeringarna | bestämd form |
| utrangeringarnas | bestämd form genitiv |


