publicerad: 2015
utrikeskorre
ut·rik·es|korre
substantiv
~n ‑korrar • ⟨vard.⟩ utrikeskorrespondent
| Singular | |
|---|---|
| en utrikeskorre | obestämd form |
| en utrikeskorres | obestämd form genitiv |
| utrikeskorren | bestämd form |
| utrikeskorrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utrikeskorrar | obestämd form |
| utrikeskorrars | obestämd form genitiv |
| utrikeskorrarna | bestämd form |
| utrikeskorrarnas | bestämd form genitiv |


