publicerad: 2015
utschaktning
ut|schakt·ning
substantiv
~en ~ar schakta
| Singular | |
|---|---|
| en utschaktning | obestämd form |
| en utschaktnings | obestämd form genitiv |
| utschaktningen | bestämd form |
| utschaktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utschaktningar | obestämd form |
| utschaktningars | obestämd form genitiv |
| utschaktningarna | bestämd form |
| utschaktningarnas | bestämd form genitiv |


