publicerad: 2015
utskiftning
ut|skift·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨åld.⟩ utskifta
| Singular | |
|---|---|
| en utskiftning | obestämd form |
| en utskiftnings | obestämd form genitiv |
| utskiftningen | bestämd form |
| utskiftningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utskiftningar | obestämd form |
| utskiftningars | obestämd form genitiv |
| utskiftningarna | bestämd form |
| utskiftningarnas | bestämd form genitiv |


