publicerad: 2015
utskjutning
ut|skjut·ning
substantiv
~en ~ar • till skjutning 2
| Singular | |
|---|---|
| en utskjutning | obestämd form |
| en utskjutnings | obestämd form genitiv |
| utskjutningen | bestämd form |
| utskjutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utskjutningar | obestämd form |
| utskjutningars | obestämd form genitiv |
| utskjutningarna | bestämd form |
| utskjutningarnas | bestämd form genitiv |


