publicerad: 2015
utträngning
ut|träng·ning
substantiv
~en ~ar tränga 1
| Singular | |
|---|---|
| en utträngning | obestämd form |
| en utträngnings | obestämd form genitiv |
| utträngningen | bestämd form |
| utträngningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utträngningar | obestämd form |
| utträngningars | obestämd form genitiv |
| utträngningarna | bestämd form |
| utträngningarnas | bestämd form genitiv |


