publicerad: 2015
utvikningsbrud
ut·vik·nings|brud
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ till brud 2; jfr utvikningsbild
| Singular | |
|---|---|
| en utvikningsbrud | obestämd form |
| en utvikningsbruds | obestämd form genitiv |
| utvikningsbruden | bestämd form |
| utvikningsbrudens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utvikningsbrudar | obestämd form |
| utvikningsbrudars | obestämd form genitiv |
| utvikningsbrudarna | bestämd form |
| utvikningsbrudarnas | bestämd form genitiv |


