publicerad: 2015
utvädring
ut|vädr·ing
substantiv
~en ~ar vädra 1
| Singular | |
|---|---|
| en utvädring | obestämd form |
| en utvädrings | obestämd form genitiv |
| utvädringen | bestämd form |
| utvädringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utvädringar | obestämd form |
| utvädringars | obestämd form genitiv |
| utvädringarna | bestämd form |
| utvädringarnas | bestämd form genitiv |


