publicerad: 2015
vaggning
vagg·ning
substantiv
~en ~ar 2vagga
| Singular | |
|---|---|
| en vaggning | obestämd form |
| en vaggnings | obestämd form genitiv |
| vaggningen | bestämd form |
| vaggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vaggningar | obestämd form |
| vaggningars | obestämd form genitiv |
| vaggningarna | bestämd form |
| vaggningarnas | bestämd form genitiv |


