publicerad: 2015
vagga
1vagga
substantiv
~n vaggor • spädbarnssäng som kan gungas lätt; äv. bildl.: civilisationens vagga; från vaggan till graven genom hela livet
| Singular | |
|---|---|
| en vagga | obestämd form |
| en vaggas | obestämd form genitiv |
| vaggan | bestämd form |
| vaggans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vaggor | obestämd form |
| vaggors | obestämd form genitiv |
| vaggorna | bestämd form |
| vaggornas | bestämd form genitiv |
2vagga
verb
~de ~t • gunga spädbarn lätt
| Finita former | |
|---|---|
| vaggar | presens aktiv |
| vaggas | presens passiv |
| vaggade | preteritum aktiv |
| vaggades | preteritum passiv |
| vagga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vagga | infinitiv aktiv |
| att vaggas | infinitiv passiv |
| har/hade vaggat | supinum aktiv |
| har/hade vaggats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vaggande | |
| Perfekt particip | |
| en vaggad + substantiv | |
| ett vaggat + substantiv | |
| den/det/de vaggade + substantiv | |
vagga in
• locka in: vagga in el. invagga ngn i falsk säkerhetInfinita former att vagga in infinitiv aktiv Presens particip invaggande Perfekt particip en invaggad + substantiv ett invaggat + substantiv den/det/de invaggade + substantiv


