publicerad: 2015
vanära
1van|ära
substantiv
~n • vanheder, skam
| Singular | |
|---|---|
| en vanära | obestämd form |
| en vanäras | obestämd form genitiv |
| vanäran | bestämd form |
| vanärans | bestämd form genitiv |
2van|ära
verb
~de ~t • vanhedra
| Finita former | |
|---|---|
| vanärar | presens aktiv |
| vanäras | presens passiv |
| vanärade | preteritum aktiv |
| vanärades | preteritum passiv |
| vanära | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vanära | infinitiv aktiv |
| att vanäras | infinitiv passiv |
| har/hade vanärat | supinum aktiv |
| har/hade vanärats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vanärande | |
| Perfekt particip | |
| en vanärad + substantiv | |
| ett vanärat + substantiv | |
| den/det/de vanärade + substantiv | |


