publicerad: 2015
varnare
varn·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. varnarna • om person el. (ofta) apparat
| Singular | |
|---|---|
| en varnare | obestämd form |
| en varnares | obestämd form genitiv |
| varnaren | bestämd form |
| varnarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| varnare | obestämd form |
| varnares | obestämd form genitiv |
| varnarna | bestämd form |
| varnarnas | bestämd form genitiv |


