publicerad: 2015
ventilation
vent·il·at·ion
substantiv
~en ~er • särsk. till ventilera 1
| Singular | |
|---|---|
| en ventilation | obestämd form |
| en ventilations | obestämd form genitiv |
| ventilationen | bestämd form |
| ventilationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ventilationer | obestämd form |
| ventilationers | obestämd form genitiv |
| ventilationerna | bestämd form |
| ventilationernas | bestämd form genitiv |


