publicerad: 2015
vickel
vickel
[vik´el]
substantiv
~n vicklar • inlaga och omblad i cigarr
| Singular | |
|---|---|
| en vickel | obestämd form |
| en vickels | obestämd form genitiv |
| vickeln | bestämd form |
| vickelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vicklar | obestämd form |
| vicklars | obestämd form genitiv |
| vicklarna | bestämd form |
| vicklarnas | bestämd form genitiv |


