publicerad: 2015
vidtagande
vid|tag·ande
substantiv
~t • särsk. till vidta 2 ta
| Singular | |
|---|---|
| ett vidtagande | obestämd form |
| ett vidtagandes | obestämd form genitiv |
| vidtagandet | bestämd form |
| vidtagandets | bestämd form genitiv |


