publicerad: 2015
viftning
vift·ning
substantiv
~en ~ar 1vifta
| Singular | |
|---|---|
| en viftning | obestämd form |
| en viftnings | obestämd form genitiv |
| viftningen | bestämd form |
| viftningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| viftningar | obestämd form |
| viftningars | obestämd form genitiv |
| viftningarna | bestämd form |
| viftningarnas | bestämd form genitiv |


