publicerad: 2015
vigilering
vig·il·er·ing
substantiv
~en • ⟨åld.⟩ vigilera
| Singular | |
|---|---|
| en vigilering | obestämd form |
| en vigilerings | obestämd form genitiv |
| vigileringen | bestämd form |
| vigileringens | bestämd form genitiv |


