publicerad: 2015
vigning
vig·ning
substantiv
~en ~ar 1 till viga 12 till viga 2
| Singular | |
|---|---|
| en vigning | obestämd form |
| en vignings | obestämd form genitiv |
| vigningen | bestämd form |
| vigningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vigningar | obestämd form |
| vigningars | obestämd form genitiv |
| vigningarna | bestämd form |
| vigningarnas | bestämd form genitiv |


