publicerad: 2015
vigselvägran
vigsel|vägr·an
substantiv; best. ~ • i äldre tid: vägran av präst att viga frånskilda
| Singular | |
|---|---|
| en vigselvägran | obestämd form |
| en vigselvägrans | obestämd form genitiv |
| vigselvägran | bestämd form |
| vigselvägrans | bestämd form genitiv |


