publicerad: 2015
villainbrott
villa|in·brott
substantiv
~et; pl. ~ 1villa 1,2 inbrott
| Singular | |
|---|---|
| ett villainbrott | obestämd form |
| ett villainbrotts | obestämd form genitiv |
| villainbrottet | bestämd form |
| villainbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| villainbrott | obestämd form |
| villainbrotts | obestämd form genitiv |
| villainbrotten | bestämd form |
| villainbrottens | bestämd form genitiv |


