publicerad: 2015
villkorskonjunktion
vill·kors|kon·junkt·ion
substantiv
~en ~er • ⟨ngt åld.⟩ t.ex. om
| Singular | |
|---|---|
| en villkorskonjunktion | obestämd form |
| en villkorskonjunktions | obestämd form genitiv |
| villkorskonjunktionen | bestämd form |
| villkorskonjunktionens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| villkorskonjunktioner | obestämd form |
| villkorskonjunktioners | obestämd form genitiv |
| villkorskonjunktionerna | bestämd form |
| villkorskonjunktionernas | bestämd form genitiv |


