publicerad: 2015
vinberg
vin|berg
substantiv
~et; pl. ~ 1vin berg
| Singular | |
|---|---|
| ett vinberg | obestämd form |
| ett vinbergs | obestämd form genitiv |
| vinberget | bestämd form |
| vinbergets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinberg | obestämd form |
| vinbergs | obestämd form genitiv |
| vinbergen | bestämd form |
| vinbergens | bestämd form genitiv |


